De obsessieve compulsieve stoornis is een ernstig invaliderende angststoornis die bij ongeveer 2% van de wereldbevolking voorkomt. De klachten leiden vaak tot ernstige beperkingen bij het aangaan en onderhouden van relaties met anderen en in het functioneren op de arbeidsmarkt. Bij ongeveer de helft van de patiënten zijn de klachten chronisch, ondanks de ontwikkeling en implementatie van effectief bevonden behandelingen. Tot nu toe is onbekend wat de oorzaken zijn van het uitblijven van herstel bij deze patiënten.
De NOCDA studie is wereldwijd één van de eerste initiatieven waarin een groot aantal patiënten (N=419) met OCS gedurende aan aantal jaar gevolgd wordt om zo de biologische, psychologische en sociale kenmerken van een chronisch beloop vast te kunnen stellen.
Om het NOCDA onderzoek mogelijk te maken is er een samenwerkingsverband opgezet tussen verschillende instellingen: VU medisch Centrum (VUmc)/ GGZ inGeest, GGZ Centraal innova, Pro Persona, Mondriaan Academisch Angstcentrum Maastricht, Dimence, Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC) en het Vincent van Gogh Instituut.